از ماه پرسیدند :

آیا زیباتر از روی تو، چهره ای را خدا آفریده؟

چهره اش گلگون شد و گفت :

آیا عباس ابن علی (ع) را دیده‌ای؟

از ادب پرسیدند : چگونه می‌توان تو را شناخت؟

گفت : از او که خود را از او شناختم.

از شجاعت پرسیدند : آیا تا به حال مغلوب شده‌ای؟

به خاک افتاد و گفت : من که باشم که مغلوب

یل ام البنین (ع) نباشم.

از عشق پرسیدند : دل در گرو که داری؟

سر به زیر انداخت و با خجالت گفت :

او که عاشق ترین است… دیوانه عباسم.

از بهشت پرسیدند : از خاک تو والاتر چیست؟

گفت : آن خاکی که سرمه چشمم می‌کنم…

خاک کربلا.

از باران پرسیدند : تو لطافت و پاکی را از که داری؟

گفت : از لب‌های خشکیده سقای کربلا.

از غیرت پرسیدند : کمال تو چیست؟

گفت : از آن که لقب ابوفاضلم.

از مهربانی پرسیدند : مهربان‌تر از تو کیست؟

آهی کشید و گفت : ای کاش جای بچه‌های کاروان

کربلا بودم و همراه عمو.

از مردانگی پرسیدند : مردانگی را چه می‌دانی؟

گفت : عباس بودن.

از لبخند پرسیدند : زیباترین چیزی که دیدی چه بود؟

گفت : آن لحظه که اربابم حسین (ع) با دیدن برادر مرا غرق

شور و شعف کرد.

و خوشا به حال ما که

حضرت ابالفضل العباس علیه السلام

را داریم.

1 . سؤال: اسم چه حشراتی در قرآن آمده است؟

2 . کوتاهترین آیه بی نقطه در قرآن کریم کدام است؟

3 . کدام آیه به آیه « لیل المبیت » موسوم گشته است؟

4 . تنها کنیه ای که در قرآن مجید، ذکر شده چیست؟

5 . تنها زنی که در قرآن کریم ملقب به « صدیقه »

شده کیست؟

6 . آن چیست که در نماز واجب،در وضو مستحب و در

توالت حرام است؟

7 .ذكری كه خواندن آن قبل و بعد از هر دعا موجب

استجابت خواهد بود؟

8 . با چه نمازي خداوند به بندگانش 2 بال مي دهد؟

9 . در کدام سوره‌ و آیه از قرآن کريم پيامبر(( رحمه للعالمين))

خطاب شده است؟

10 . قبری كه ثواب زیارت آن برابر هزار حجّ و هزار عمره است؟

 جوابها در ادامه ی مطلب

منبع : آیه های انتظار

 هر جا که سفرکردم ، تو همسفرم بودي

وز هر طرفي رفتم ، تو راهبرم بودي

با هر که سخن گفتم ، پاسخ زتو بشنيدم

بر هر که نظر کردم ، تو درنظرم بودي

هرگز دل من بر تو ، يار دگري نگزيد

گر خواست که بگزيند ، يار دگرم بودي

گر خواست که بگزيند ، يار دگرم بودي تو راهبرم بودي

با هر که سخن گفتم ، پاسخ زتو بشنيدم

بر هر که نظر کردم ، تو درنظرم بودي

هرگز دل من بر تو ، يار دگري نگزيد

گر خواست که بگزيند ، يار دگرم بودي

پرنده در صدای خوشش رنج و درد و ماتم نیست

پرنده اهل شکوه و اهل گلایه و غم نیست

و خوش به حال هوایش  و خوش به حال دلش  و خوش به

حال پرنده که مثل ادم نیست

 وقتی راه رفتن آموختی، دویدن بیاموز؛ و دویدن که آموختی،

پرواز را.  راه رفتن بیاموز، زیرا راه‌هایی که می‌روی، جزئی از تو

می‌شود و سرزمین‌هایی که می‌پیمایی، بر مساحت تو اضافه

می‌کند.دویدن بیاموز، چون هر چیز را که بخواهی، دور

است و هر قدر که زود باشی، دیر.

و پرواز را یاد بگیر، نه برای اینکه از زمین جدا باشی، برای

آن که به اندازه فاصله زمین تا آسمان گسترده شوی.

من راه رفتن را از یک سنگ آموختم، دویدن

را از یک کرم خاکی و پرواز را ازیک درخت.

بادها از رفتن به من چیزی نگفتند، زیرا آنقدر در حرکت بودند که

رفتن را نمی‌شناختند! پلنگان، دویدن را یادم ندادند زیرا آنقدر دویده

بودند که دویدن را از یاد برده بودند

پرندگان نیز پرواز را به من نیاموختند، زیرا چنان در پرواز خود

غرق بودند که آن را به فراموشی سپرده بودند!

اما سنگی که درد سکون را کشیده بود، رفتن را می‌شناخت و

کرمی که در اشتیاق دویدن سوخته بود، دویدن را می‌فهمید و

درختی که پاهایش در گل بود، از پروازبسیار می‌دانست!

آنها از حسرت به درد رسیده بودند و از درد به اشتیاق و از اشتیاق

به معرفت.وقتی رفتن آموختی، دویدن بیاموز. و دویدن که آموختی،

پرواز را. راه رفتن بیاموز

زیرا هر روز باید از خودت تا خدا گام برداری.

دویدن بیاموز زیرا چه بهتر که از خودت تا خدا بدوی؛ و پرواز را

یاد بگیر، زیرا باید روزی از خودت تا خدا پر بزنی.

اي چشم هاي من

اي چشم ها!مي خواهم شمارا قرباني عشق سازم.مي

خواهم باشما به سفر بروم.مي خواهم شمارادريايي كنم.

مي خواهم شما را به ضيافت باران ببرم .مبادا ناله كنيد!مبادا

بيقراري كنيد!من خوبي شمارا مي خواهم.

اي چشم هاي من !شما عمري در بند بوديد.اسير وخفته

،شما عمري هيچ را مي نگريستيد،خواب بوديد،امروز مي خواهم

بيدارتان كنم.با دست دل ميخواهم حجاب را ازجلوي شما كنار بزنم.

اي چشم هاي زجركشيده من!مي دانم چيز هايي ديده ايد كه

نمي خواستيد،مي دانم به خاطر من خطا كرده ايد.مي دانم درحق

شما ظلم كرده ام.

مي دانم شما دوگوهر گرانبهاي من ،سرافكنده آستان نگارم

شده ايد. چشم هاي من!امروز آمده ام بخاطر گذشته ام

ازشما عذرخواهي كنم.آمده ام غبار گناهاني راكه آيينه شفاف

شما رامات وكدر ساخته،پاك كنم.آمده ام حجاب هارا كنار بزنم ؛

امروز آمده ام به قصد آزادي شما.

اي چشم هاي من!فردا كه درحضور خوبان به عنوان شاهد،زبان

مي گشاييد ،تمنا دارم رسوايم مسازيد!امروز ازخطاهايم درگذريد

تافردا شرمنده نگار نباشم.

اي چشم هاي من!مرا ببخشيد،از امروز آن گونه مي بارم كه

"نگار"مي خواهدوآن گونه مي بينم كه "يار"مي پسندد.

اي چشم هاي باوفاي من!امروز شما رااز استثمار دل مي رهانم،

تانفس بكشيد.امروز به يمن آزادي تان ،ضيافتي بر پا مي كنم و

باران "اشك ندامت"و"نور هدايت"رامهمان اين ضيافت قرار مي دهم.

خدايا تورا به خاطر چشم هايم شكر مي گويم .

                       اعظم  قرائي  راد          

تعریف تربیت:

«تربیت سفری است که از دوران کودکی آغاز و هدف آن، شکوفا ساختن استعدادهای کودک است. تربیت مجموعه رفتارهایی است که روابط ما را شکل می‌دهد»(سیگل،۱۳۷۹،ص۱)

«تربیت کوشش و تلاش آگاهانه انسان برای ایجاد تغییر مطلوب است و بدیهی است که معنی مطلوب و طرز برداشت از آن در جوامع مختلف فرق می‌کند چه که امری در جامعه مطلوب به حساب آید و در جامعه دیگر نامطلوب باشد» (قائمی،۱۳۷۲،ص۱۳)

«تربیت عبارت است از رشد دادن یا فراهم کردن زمینه رشد و شکوفایی استعدادها و به فعلیت رساندن قوای نهفته یک موجود»(رهبر، رحیمیان،۱۳۸۵،ص۶)

 تعلیم و تربیت

یکی از حقوق فرزندان، تعلیم و تربیت است. قلب و روح هر کودکی که متولد می‌شود. همچون آینه ای زلال و شفاف است. پدر و مادر می توانند با تربیت صحیح، فرزندان را به سعادت برسانند و مواظب این باشند که فرزندان با عناصر نایاب آشنا نشوند. خداوند در سوره روم آیه۳۰ می فرماید:« فطرت الله التی فطر الناس علیها…..، خداوند مردم را براساس فطرت خدایی آفریده است.» بنابر فطرت توحیدی، سعادت و هدایت در وجود طفل به ودیعه نهاده شده است و والدین گرامی نباید اجازه دهند که این فطرت از مسیر اصلی خویش که همان سعادت و هدایت است خارج شود. در روایات وارد شده که حق فرزند بر پدر این است که نام نیک برایش انتخاب کند و او را خوب تربیت کند و به او قرآن یاد دهد(حجتی، ۱۳۵۸، ص۵۳)

 اهمیت تربیت فرزند در روایات و احادیث

از نظر قرآن و روایات اهل بیت(ع) و تاریخ و تجربه اثبات شده است که پدر و مادر دخالت موثر در سرنوشت اولاد دارند پس اینگونه برمی آید که والدین تأثیر بسزایی در خوشبختی ها و بدبختی هایی فرزند دارند،پدر و مادر لاابالی و بی تفاوت در تربیت فرزند در بدبختی فرزند تأثیر عجیبی دارند. تأثیر به اندازه ای است که رسول اکرم(ص)می‌فرماید: دل مادر زمینه ساز برای سعادت و یا برای شقاوت بچه است.

مرحوم فیض(ره) در تفسیر صافی می فرماید: وقتی دو ملک مصور می آیند که بچه را تصویر و صورت بندی کنند خطاب می شود به آن دو ملک که نگاه کنید به پیشانی مادر و سرنوشت این بچه را از آنجا برداشت کنید و همان را قضا و قدر سرنوشت این بچه قرار دهید.

قرآن شریف می فرماید: ای افرادی که ایمان آورده اید، شما باید هم خودتان و هم زن و بچه تان را از آتش جهنم نجات بدهید، چنانکه به فکر خود هستید به فکر اولادتان هم باشید، اگر به فکر روزه و نماز اول وقت خودتان هستید باید به فکر روزه و نماز فرزندتان هم باشید، اگر خود حجاب داشته باشید و به فکر حجاب دخترت نباشی، اگر خود متقی باشی و به فکر تقوای بچه ات نباشی مسئولی! جهنم است برای تو، ولو اینکه تو آدم متقی باشی.

روزه ناقص

قال الباقر علیه السلام

لا صیام لمن عصى الامام و لا صیام لعبد ابق حتى یرجع

و لا صیام لامراة ناشزة حتى تتوب و لاصیام لولد عاق حتى یبر.

امام باقر علیه السلام فرمود:

روزه این افراد کامل نیست:

1 - کسى که امام (رهبر) را نافرمانى کند.

2 - بنده فرارى تا زمانى که برگردد.

3 - زنى که اطاعت‏ شوهر نکرده تا اینکه توبه کند.

4 - فرزندى که نافرمان شده تا اینکه فرمانبردار شود

 3 خانه در بهشت

    هر كس این سه نکته را رعایت کند،

به ضمانت پيغمبر اکرم(صلی الله علیه و آله)

3- خانه در بهشت دارد:

    رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود:

    من ضامن خانه‌ای در اطراف بهشت،

و خانه‌ ای در وسط بهشت،

و خانه‌ای در بالای بهشت هستم،

برای کسی که:

    1- كشمكش و دعوا در سخن را ترك کند، گرچه حق با او باشد.

    2- دروغ را ترك كند، گرچه برای شوخى باشد.

    3- خوش اخلاق باشد.

    منبع: خصال شیخ صدوق، باب الثلاثة